Na regen komt zonneschijn; wat zijn al die clichés toch waar!

Daar staan we dan op een parkeerplaats van een supermarkt en de regen valt met bakken uit de lucht. Er is een moment dat we het “sunshine state-weer” ff niet meer kunnen relativeren. Op elke nummerplaat van de auto’s die om ons heen geparkeerd staan, staat “sunshine state” vermeldt; “wrijf het er maar in” denken wij…….. Als we op het weerbericht kijken voor de komende dagen en dit aangeeft dat er 4 dagen regen verwacht wordt 60-90% (inclusief de dagen dat we gaan zeilen) is ons relativeringsvermogen in de kelder gezakt. Doemgedachten van een verregend penthouse met de jucy car in een poel van modder komen op. In de regen rijden we naar ons discovery park waar voor de komende 2 nachten een unpowered site ligt te wachten. Na overleg met een heel geduldige mevrouw van de camping is het mogelijk de eerste nacht een cabin te krijgen en mogen we van geluk spreken dat dit nog beschikbaar is omdat het paasweekend en schoolvakantie is voor de Ozzies. Wij waren ondertussen wat meer opgeklaard, wat van het weer nog niet te zeggen viel. Na het avondeten klaarde het op.

Desalnietteplus werden we de volgende dag wakker met regen, toppie blij met onze cabin:) Ondertussen kwamen we er ook achter dat de deuren van de achterbank niet meer dicht konden (handig met regen:) en is er nog een man van de anwb langs geweest om dit te verhelpen. Rond 11 uur klaarde het redelijk op en zijn we verhuisd naar onze unpowered site, nadat we eerst onze zwembroek hadden aangedaan. Want tja zwemmen is in geval van zon of regen een goed plan, nat worden we toch wel. Tot onze verbazing is het die hele dag droog gebleven met zowaar ook zon:)

De volgende ochtend hebben we vroeg de spullen ingepakt voor onze zeiltrip en net voordat we wegreden en alles droog hadden ingepakt begon het te miezeren wat niet heel lang duurde. Op de boot aangekomen, de “Waltzing Mathilda” genaamd, verwelkomde Troy (matroos) en Zack (schipper) ons. In totaal waren er 14 personen die aan deze 2 daagse deelnamen. Troy liet iedereen zijn hut zien en wij hadden een 1 en 2 persoons-slaper boven elkaar, maar nu zat de 2 slaper boven. Erg knus, paste precies allemaal. Zack gaf aan dat er regen werd verwacht (verrassing:) en hij in de middag Whitehaven beach wilde bezoeken. Na een stukje op de motor gevaren te hebben, iedereen een zonnig plekje had veroverd met uiteenlopend van grote tot ini-mini bikini’s aan, werden de zeilen gehesen en voeren we aan de wind en uiteindelijk door de regen ( maar daar heb je weinig last van als het zeilen zo mooi is) die richting op. Troy heeft ons in een rustige baai met een heerlijke lunch verwend en daarna hebben we een van de mooiste stranden van de wereld bezocht (zo wordt gezegd). De regen was ondertussen gestopt en er kwam zo waar een zonnetje te voorschijn toen we op de beach waren. Troy vertelde dat dit de eerste dag in 3 weken tijd was dat het niet regende op het moment van aankomst op het strand, dus wij realiseerden ons hoeveel geluk we eigenlijk hadden. De zon zorgde ervoor dat de kleur van het water in combinatie met het hagel witte zand (dat zichtbaar was door het tij-eb) verschillende kleur schakeringen blauw/wit liet zien en je zeker kon instemmen met een van de mooiste stranden ter wereld. Ook hadden we hier onze eerste encounter met 2 slangen, van een afstandje prachtig hoe zo’n beest zich beweegt door de bomen, maar vooral fijn dat het van een afstandje is en Troy erbij was die al wat slangen ervaring had:). Terug op de boot vloog een white-bellied sea eagle over die een stuk vlees wat hem toegegooid werd uit de lucht opving, wat een prachtige vogel. Daarna hebben we een baai opgezocht waar we overnachtten, een heerlijk maaltje genoten, het water klotsend tegen de zijkant van de boot, de stilte van de avond en de volle maan die vanachter de berg op kwam, wat de sfeer sprookjesachtig maakte met de glinstering op het water.

Tijdens het ontbijt de volgende ochtend op het dek, waren er kakatoos die ons vergezelde en ook graag een hapje mee peuzelden. Moos gaf hem met hulp van Troy te eten en toen de kakatoo op de arm van Moos ging zitten schrok hij een beetje en voelde de nagel van de kakatoo in zijn vel prikken, au!

Deze dag voeren we naar een plek om te snorkelen, helaas was door het tij en de vele regen van de afgelopen weken het zicht niet goed en hebben we niet zoveel moois kunnen zien. Mooi balen, maar aan de andere kant werd het wel een prachtige zonnige dag en waren wij heel blij dat het weerbericht er helemaal naast zat dit hele weekend en we heerlijk van het zeilen hebben genoten, met ook even kapitein Moos aan het roer. Dus pluk de dag en zie maar wat het weer brengt.......

Bij terugkomst hebben we eerst een snorkeltochtje geregeld vanuit Cairns omdat we toch ECHT niet naar huis kunnen zonder the great barrier reef te zien :)

En nu zitten we in de auto op weg naar Cairns, onze laatste lange rit in dit ook zeer wonderlijke land. Morgen gaan we the reef bekijken en daarna nog de bush in.

Nog vijf nachtjes en dan vliegen we terug……….zucht!