Auckland en vertrek NZ.......

De "Jucy snooze" opende voor ons een hele andere wereld. Het is een hostel waar iedereen een kamer heeft. Daarnaast zijn er gezamenlijke ruimtes zoals een keuken, een woonkamer en eethoek. Moos vond het een feest om weer eens op een gewone bank te loungen. We hadden een stapelbed waarbij Moos boven sliep en wij beneden en onze kamer was wel 6 keer zo groot als onze camper-van. Het grappige was dat wij met heeel veeel spullen aankwamen (extra spullen vanwege kamperen) en we speciaal een kamer op de benedenverdieping kregen die wat groter was omdat het personeel bang was dat alle spullen anders niet op onze kamer zouden passen :) Wij stonden bij hen bekend als "die familie met al die bagage" (haha). Ook was het even wennen aan de piektijden in de keuken waarin iedereen zich om het fornuis beweegt om iets te kunnen koken en dan is er soms geen plekje meer vrij op de lekkere loungebank, tot teleurstelling van Moos (en ook van ons).

Het was wel even schakelen van de natuur naar alle prikkels van de stad en naar het meer binnen zijn. Auckland is omgeven door veel water en eilandjes wat fantastisch te zien is vanuit de Skytower die 328 meter hoog is. Ook bijzonder zijn de verschillende vulkanen die door de stad verspreid liggen begroeid met gras en bomen, wat ik nog niet eerder zo had gezien. Net een soort grote molshopen. Er zijn heel veel leuke houten huisjes, winkeltjes en eettentjes die voor iedereen wel wat lekkers hebben. Er hangt een gemoedelijke sfeer, het is super multiculti met de nodige toeristen en ongelooflijk hoeveel Aziaten er zijn.

Met een boot zijn we overgestoken naar 1 van de eilanden Rangitoto waar we een klim hebben gemaakt naar de krater, die ook weer geheel begroeid was met gras en bomen en een fantastisch uitzicht gaf op Auckland. Op de weg naar boven ligt veel zwart lava gesteente en lijkt het net of je in een heel grof omgeploegd veld loopt, wat nog verder bewerkt gaat worden. Weer hebben we verschillende vogels gespot en realiseerde ons dat dit de laatste keer was dat we dit in NZ konden doen (snik). Zelfs de redelijk zeldzame Saddleback kwam weer te voorschijn en de Tui heeft nog een mooie serenade voor ons gegeven.

Al onze bagage hebben we terug kunnen brengen naar 4 weekendtassen , 2 dagrugzakken, 1 gitaar (koen heeft deze onderweg gekocht en verblijdt ons regelmatig met een deuntje) en natuurlijk de enorme minion knuffel van Moos “Bobby”. Nog wat frustratie op het vliegveld omdat met inchecken een tas een halve kilo te zwaar bleek te zijn en de gitaar toch niet als handbagage mee kon ondanks dat we hierover hadden gebeld. Toen was het moment echt daar om een traantje weg te pinken en met pijn in ons hart afscheid te nemen van amazing NZ……

We ‘ll be back someday:)