Het Noordereiland

Ha Lieve allemaal, 

Ondertussen zijn we een kleine week op het Noordereiland, dus ff een update.

Na een halve dag rijden vanuit Wellington zijn we aangekomen in Ohakune, aan de rand van het Tongariro park, waarna we de volgende dag doorgegaan zijn naar Whakapapa. Een heerlijke wandeling gedaan naar watervallen  en na het kijken van een info video besloten om  de Tongariro crossing te lopen, wat een hele mooie tocht is van 19 km, wat Moos ook heel graag wilde doen. Helaas sloeg het weer om en waren de omstandigheden niet goed genoeg om te lopen en omdat dit de komende dagen nog zou blijven zijn we naar Waitomo caves gereden waar we diezelfde avond Robert en Thomas hebben ontmoet, waarvan we wisten dat we ook in NZ zouden zijn op deze tijd en ze bleken in de buurt te zijn. Lekker in een kroegje bijgekletst en ervaringen uitgewisseld. De volgende dag hebben we samen de glimwormen grotten bezocht, wat weer een bijzonder natuur fenomeen is. In de grot ga je op een bootje in het donker, zodat je ogen kunnen wennen aan de donkerte en na even worden heel veel lichtjes zichtbaar die de glimwormen afgeven. Het feit is hoe meer honger ze hebben , hoe meer ze gaan glimmen. Het is best een bijzonder leven wat deze glimwormen hebben, ze hangen aan het plafond van de grot en hebben een lange draad naar beneden hangen waarmee ze eten vangen zoals kleine insecten, vliegen ed. Ze zijn 8 maanden in deze conditie en dan worden ze een vlieg en hebben dan 3 dagen de tijd om zich voort te planten, waarna ze dood gaan van verhongering omdat er geen eten in de grot voor hen is. De Glimwormen eten dus eigenlijk hun opa, oma, vader of moeder op en voor hen is de cirkel dan rond, dat is toch wat!! Het toppunt van efficiëntie, ongelooflijk! Het is wel een prachtig gezicht al die lichtjes in zo'n grot, het lijkt als je lang genoeg kijkt wel en kleine Melkweg, echt indrukwekkend. Ook bijzonder om te merken hoeveel meer je gaat zien als je ogen wennen aan de donkerteen hoeveel detail van de grot zichtbaar wordt door deze glimwormen. Daarna de grotten verder verkend met prachtige stalactieten en stalagmieten. Was bijzonder om te zien.

Daarna na een heerlijk ijsje afscheid genomen van Robert en Thomas en gezien de weersomstandigheden nog niet goed waren voor de wandeling zijn we naar Familie van Koen gereden.

Het weerzien van zijn tante van 86, zijn oom van 91 en zijn nicht Trudy en haar man Neil met hun zoon Simon was bijzonder. We zijn verwend met een heerlijk diner en zijn 3 dagen bij Trudy en Neil verbleven en heel erg verwend met een heerlijk bed, fantastisch eten en ook een lekker duik in hun zwembad. Neil en Koen hebben lekker gitaar gespeeld en gezongen, Moos werd helemaal blij van Lego waar hij zich suf mee heeft gespeeld, we hebben een heerlijk wandeling gemaakt door het park naar de zee, helaas was Mt Taranaki geheel gehuld in wolken en hebben we niet verder kunnen verkennen (de dag dat we aankwamen hebben we deze wel kunnen bewonderen omdat de zon hier toen volop scheen). De camper is grondig schoongemaakt en we hebben lekker gewassen zodat we er nu weer fris tegen aan kunnen voor de laatste 2 weken op het eiland.

Zwaai zwaai familie van Koen, het was heerlijk jullie weer te zien, we komen zeker een keertje terug......